بِه لیمو Lippia citriodora

ریخت شناسی : گیاهی است درخچه ای به ارتفاع 3 تا 6 متر با برگهای ساده سرنیزه ای به طول 7 تا 10 سانتیمتر، نوکدار، برگ های له شده این گیاه بوی خوشایند لیمو را دارد. پودر برگ گیاه به لیمو به رنگ سبز مات و دارای بوی معطر، طعم آن تند و کمی تلخ می باشد.

اندام دارویی :

برگ ها بخش دارویی این گیاه را تشکیل می دهند و بویی شبیه به بوی لیمو دارد. برگها را در اواخر تابستان جمع آوری می کنند.

دامنه انتشار :

این گیاه بومی آمریکای جنوبی بوده و به طور طبیعی رویش آن در شیلی، پرو و آرژانتین گزارش شده است. امروزه به علت زیبایی و عطر دلپذیری که دارد، در غالب نواحی گرم و معتدل، مانند نواحی مدیترانه ای اروپا ( اسپانیا و فرانسه ) پرورش میابد. به طور تجارتی در فرانسه و شمال آفریقا کشت می شود. در ایران هم نمونه هایی از آن را آورده و در استان های شمالی و باغ ها کشت داده اند ولی بومی ایران نیست.

موارد مصرف :

از به لیمو در درمان سوهاضمه، نفخ، سردردهای یکطرفه، دردهای عصبی، سرگیجه و علائم سرماخوردگی استفاده می گردد. همچنین به عنوان ادویه در مصارف خانگی مصرف دارد. اسانس به لیمو دارای خواص باکتری کش و حشره کش بوده، همچنین در عطر سازی از آن استفاده می شود.

از آنجا که اسانس های فرار غنی از ترکیبات ترپنوئیدی، محرک اند ممکن است در حین دفع باعث تحریک کلیوی شوند. در بیماران دچار نارسایی کلیوی و همچنین طی دوران بارداری و شیردهی می بایست از مصرف مقادیر زیاد به لیمو اجتناب نمود. استفاده موضعی اسانس به لیمو ممکن است سبب حساسیت پوستی گردد.

طرز نگهداری :

برگ و اسانس به لیمو را باید دور از نور، در جای خنک و در ظروف در بسته نگهداری کرد.

منبع : فارماکوپه گیاهان دارویی ایران